Opis obszaru:
Obszar rozciąga się pomiędzy Iwoniczem Zdrojem na zachodzie, a Wolą Sękową na wschodzie. Pod względem geobotanicznym należy do Krainy Karpat Wschodnich, Okręgu Beskidu Niskiego (Podokręgu Beskidu Niskiego Wschodniego „Przełcz Łupkowska-Przełcz Dukielska”). Niewielkie fragmenty w północnej i zachodniej czci Obszaru należą do Okrgu Dołów Jasielsko-Sanockich, Podokręgu Dukielskiego (Matuszkiewicz 2008). Wyznaczony został dla ochrony kolonii rozrodczych nietoperzy (nocka duego Myotis myotisi i podkowca małego Rhinolophus hipposideros) mieszczących się w dwóch obiektach sakralnych: kościele p.w. w. Stanisława Biskupa Męczennika w Rymanowie Zdroju (murowany kościół z 1926 r. położony nad brzegiem rzeki Tabor w sąsiedztwie Parku Miejskiego i ruchliwej drogi wojewódzkiej nr 889) oraz kościele p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej w Sieniawie (drewniana cerkiew z 1874 roku, stojąca nad brzegiem jeziora zaporowego w Sieniawie). Obejmuje równie obszar żerowiskowy obu kolonii.
Kościół w Rymanowie Zdroju:
Kościół w Rymanowie Zdroju położony jest w bliskim sąsiedztwie rzeki Tabor, Parku Miejskiego i ruchliwej drogi wojewódzkiej nr 889. Obiekt kryty jest blachą, w nocy oświetlony kilkoma reflektorami. Strych kościoła gdzie mieści się kolonia rozrodcza zabezpieczony jest podestem chroniącym strop kościoła przed guanem nietoperzy. Historia zdrojowej świątyni jest ściśle związana z dziejami uzdrowiska, a te mają początek w drugiej połowie XIX wieku. Pierwsza, drewniana kaplica dla kuracjuszy zlokalizowana była na prawym brzegu Taboru poniżej Łazienek Zdrojowych. Budowę kaplicy murowanej rozpoczętą jeszcze przed I wojną światową ukończono w 1926 roku. Poświecenia świątyni dokonał ks. Biskup Karol, Józef Fischer. Do 1939 kaplica stanowiła miejsce modlitwy tylko dla gości uzdrowiska. W czasie II wojny światowej kościół był dostępny dla wszystkich wiernych przez cały rok. W 1964 roku do Rymanowa-Zdroju przybyły Siostry Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo – szarytki, które do dziś prowadzą formację duchową dziewcząt i katechezy. 3 lutego 1974 biskup przemyski Ignacy Tokarczuk erygował parafię św. Stanisława Biskupa w Rymanowie-Zdroju mianując ks. Franciszka Penara pierwszym proboszczem. Proboszcz wykonał przy wsparciu parafian kolejne remonty i upiększenia kościoła.
Kościół w Sieniawie:
Kościół w Sieniawie położony jest nad brzegiem jeziora zaporowego na Wisłoku. W bliskim sąsiedztwie obiektu mieszczą się zabudowania wiejskie, łąki, pola i lasy mieszane. Dawną greckokatolicką cerkiew Narodzenia Bogurodzicy w Sieniawie wzniesiono w 1874 roku. Od zakończenia II wojny światowej w latach 1947–1953, w budynku był magazyn. Dziś jest to kościół rzymskokatolicki gruntownie wyremontowany w 1972 roku. Drewnianą, nieorientowaną świątynię konstrukcji zrębowej, usytuowaną na kamiennej podmurówce, zbudowano w stylu łemkowskim typu północno wschodniego. Kościół stoi na cmentarzu grzebalnym, otacza go mur z łamanego kamienia. W trójdzielnym wnętrzu od prostokątnej nawy wydzielone jest zamknięte prostokątnie, węższe prezbiterium skierowane na południe. Od wschodu z prezbiterium łączy się prostokątna zakrystia. Od północy do nawy przylega węższy, prawie kwadratowy babiniec z dużą kruchtą od frontu. Nad babińcem wznosi się chór muzyczny z wybrzuszonym parapetem. Jednokalenicowy trójspadowy dach z wieżyczkami kryty jest blachą, nad kruchtą wznosi się dwukondygnacyjna wieża z baniastym ośmiobocznym hełmem. Natomiast nad prezbiterium znajduje się sześcioboczna wieża z latarnią na sygnaturkę, kryta namiotowym dachem z żelaznym krzyżem z 1874 roku. Elewację frontową wieńczy ogzymsowany ścięty przyczółek. Wewnątrz stropy są płaskie, ściany zdobią ornamentalne i figuralne
polichromie. Na belce tęczowej wisi ludowy procesyjny ruski krzyż z XIX wieku, są też pozostałości ikonostasu, trzy ołtarzyki z około 1900 roku i cynowy świecznik na paschał. W pobliżu w północnej części cmentarza stoi dwukondygnacyjna dzwonnica wzniesiona na rzucie kwadratu w 1847 roku, murowana i otynkowana. Jej górną kondygnację o trzech arkadach oddziela gzyms. Jej dach jest namiotowy, mansardowy, kryty blachą, zwieńczony kulą z krzyżem.
Powierzchnia: 5241,0 ha
Położenie administracyjne: województwo podkarpackie: powiat kronieski, miasto i gmina Iwonicz Zdrój, gmina Rymanów (m.: Bałucianka, Deszno, Głbokie, Klimkówka, Królik Polski, Posada Górna, Puławy, Rudawka Rymanowska, Rymanów Zdrój, Sieniawa, Tarnawka, Wólka, Wisłoczek, Wołtuszowa), powiat sanocki, gminy: Bukowsko (m. Wola Skowa), Zarszyn (m. Odrzechowa).
